Salmonelloza. Choroba wywoływana przez bakterie Salmonella Sp. żyjące w przewodzie pokarmowym. Można się nią zarazić ze skażonej, surowej i niedogotowanej żywności i od zainfekowanych zwierząt, w tym psów. Ludzie i psy będą wtedy mieli objawy ze strony przewodu pokarmowego, który ta bakteria atakuje (biegunka, gorączka, bóle
Czym jest koronawirus? Na początek warto wiedzieć, że koronawirusy są popularne i często wywołują objawy rozmaitych przeziębień. Istnieją takie wirusy, które rozprzestrzeniają się głównie w świecie zwierząt, jak i te, którymi zarażają się ludzie. Jak dotąd rzadkie były sytuacje, w których koronawirusy jakiegokolwiek typu przenosiły się pomiędzy gatunkami, zwłaszcza między zwierzętami domowymi i ludźmi. COVID-19 – jak się przenosi? Według dotychczas przeprowadzonych badań koronawirus oznaczony jako COVID-19 przenosi się drogą kropelkową pomiędzy ludźmi. Nie potwierdzono, że źródłem wirusa były zwierzęta padłe i przetrzymywane na nielegalnych targach związanych z chińską medycyną ludową. Choć zarażać mogą chorzy bez objawów, to jednak Ci z pełnymi objawami choroby: gorączką, kaszlem, dusznościami, są głównymi źródłami zakażeń. Wirus roznosi się poprzez kontakt z wydzielinami takich osób i drogami oddechowymi osób zdrowych. Koronawirus – kto jest nim zagrożony? Wirus ten może spowodować chorobę u prawie każdego, jednak nie u wszystkich jej objawy będą zagrażały życiu. Z uwagi na sposób działania koronawirusa małe dzieci mogą się nim zarazić, być nosicielami, jednak objawy choroby praktycznie u nich nie występują. Najbardziej zagrożone ciężkim przebiegiem są osoby starsze i z powikłaniami, na przykład chorobami przewlekłymi, problemami z oddychaniem. Wirus przede wszystkim powoduje uszkodzenia płuc i ich niewydolność. Nie wiadomo, jak wpływa na kobiety ciężarne i płody. COVID-19 – potwierdzono obecność wirusa u psa Na początku marca w laboratorium w Hongkongu potwierdzony został pierwszy przypadek, kiedy u psa wykryto niskie stężenie wirusa. Specjaliści długo wahali się jednak, czy faktycznie mowa o przeniesieniu wirusa z człowieka na psa. Pies, o którym mowa, jest poddawany kwarantannie. Od momentu otrzymania pozytywnego wyniku testu na COVID-19 nie pojawiły się u niego żadne objawy choroby. Jednym z prawdopodobnych scenariuszy jest to, że pies polizał powierzchnię, na której znajdował się wirus, tym samym wprowadzając go do swojego organizmu. Obecnie nadal nie wykryto u zwierzęcia objawów infekcji. Jak chronić zwierzęta przed koronawirusem? Jak w przypadku wszystkich chorób zakaźnych podstawą dla ochrony zwierzęcia przed zarażeniem jest zadbanie o jego odporność. U zdrowych psów i kotów nie zachodzi potrzeba dodatkowej suplementacji. Ją powinny otrzymywać przede wszystkim te zwierzaki, które mają upośledzoną odporność, przeszły poważne choroby, otrzymywały leki albo znajdują się w okresie rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych. W przypadku zwierząt zdrowych najważniejsze jest zadbanie o prawidłowe żywienie. Dobrej jakości sucha karma oraz dodatek mokrego pokarmu pozwolą na zbilansowanie wszystkich niezbędnych składników odżywczych. To z kolei pozwoli utrzymać u zwierzęcia wysoką odporność, co wspomaga nie tylko zwalczanie wirusów we wczesnym stadium, ale również ogranicza objawy, a potem powikłania, w razie zachorowania. Niezbędna jest również odpowiednia profilaktyka chorób, również w gabinecie weterynaryjnym. Pies i kot powinny być regularnie badane pod kątem pasożytów, a także muszą przechodzić profilaktyczne badania krwi i serca. Nie należy zaniedbywać szczepień, również nieobowiązkowych. Z każdym niepokojącym objawem należy udać się do gabinetu weterynaryjnego. Czy należy bać się zakażeń koronawirusem ze strony psów i kotów? Wszyscy specjaliści na świecie są zgodni, że nie. Podstawowym źródłem zakażenia w przypadku ludzi są inni ludzie. Nie udowodniono żadnego przypadku, w którym choroba przeniosła się ze zwierzęcia domowego na człowieka. Z tego powodu nie ma żadnych wskazań do pozbywania się psów i kotów czy izolowania ich w jakikolwiek sposób od ludzi zdrowych. Ważne jest natomiast izolowanie zwierząt od osób z potencjalnymi objawami choroby, aby zarówno unikać zakażenia takiego, jak opisane wyżej, jak też chronić zwierzęta przed roznoszeniem wirusa na innych ludzi, na przykład przez dotyk. Jak unikać zarażenia koronawirusem – psy i koty W przypadku zwierząt należy podjąć podobne środki ostrożności jak i u ludzi. Podstawą jest dbanie o higienę. Nie należy pozwalać osobom obcym albo znanym z objawami chorobowymi na dotykanie zwierząt czy wchodzenie z nimi w jakikolwiek kontakt. Należy unikać dużych skupisk ludzkich (centra handlowe, targi), ale i psich czy kocich (zawody i wystawy na zamkniętej przestrzeni). Po zabawie z psem i kotem, zbieraniu ich odchodów albo powrocie ze spaceru należy umyć ręce. Gdy jest to niemożliwe, warto stosować preparaty dezynfekujące na bazie alkoholu. Osoby z objawami choroby nie powinny wychodzić z psami i kotami na spacery czy jeździć do gabinetu weterynaryjnego. W takiej sytuacji dobrze jest zadbać o dokładne umycie zwierzęcia i zapewnienie mu tymczasowej, zastępczej opieki.
Półpaścem nie można się zarazić od osoby chorej na półpaśca, możliwe natomiast jest zarażenie się od chorego ospą wietrzną [8] [9]. Do zarażenia dochodzi drogą kropelkową, a także poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni, np. w wyniku dotknięcia zanieczyszczonych przez chorego przedmiotów [10].Czym można zarazić się od kota? Powszechnie znanymi chorobami, takimi jak: grzybica czy świerzb, groźną dla kobiet w ciąży toksoplazmozą, a także bardzo trudną w leczeniu toksokarozą czy chlamydiozą, która u człowieka daje objawy rzeżączki. Są to antropozoonozy (inaczej zoonozy), czyli choroby odzwierzęce. Należą do nich zarówno zakaźne, jak i pasożytnicze choroby zwierząt, którymi może zarazić się także człowiek. Sprawdź, jakie jeszcze choroby przenoszą koty i jak uniknąć zakażenia. Lecznicze działanie psów było znane od dawna, okazuje się, że również koty mają pozytywny wpływ na zdrowie człowieka. Spis treściCZYM MOŻNA ZARAZIĆ SIĘ OD KOTA? JAKIE CHOROBY PRZENOSZĄ KOTY? Czy wiesz, że od kota można zarazić się chorobą kociego pazura, toksokarozą, świerzbem, a nawet grzybicą. Są to tzw. choroby odzwierzęce (inaczej zoonozy) - zakaźne lub pasożytnicze choroby zwierząt (bądź przez zwierzęta tylko roznoszone). U człowieka do zakażenia dochodzi zazwyczaj poprzez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem lub jego odchodami. Większość z nich określa się mianem "choroby brudnych rąk", co oznacza, że aby uniknąć zakażenia, wystarczy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Sprawdź, jakie choroby przenoszą koty i jak postępować, by zapobiec zakażeniu, zarówno u człowieka, jak i u kota. CZYM MOŻNA ZARAZIĆ SIĘ OD KOTA? JAKIE CHOROBY PRZENOSZĄ KOTY? Toksokaroza Toksokaroza (toxocarosis) to choroba pasożytnicza, która u kotów jest wywoływana przez toksokary - larwy glist kociej (Toxocara leonina). Koty są nosicielami glist, które w ich jelitach wytwarzają jaja z larwami. Kot wydala je z organizmu wraz z kałem. Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez kontakt z zakażoną ziemią, piaskiem, pokarmem, zwierzętami i ich odchodami. Larwy są małe i lepkie, dlatego łatwo przyczepiają się do futra kota i jego łap. Następnie kot zostawia je na podłodze, stole, a także na rękach człowieka. Po połknięciu larwy dojrzewają w organizmie człowieka, a następnie umiejscawiają się w różnych narządach wewnętrznych - płucach, wątrobie, mózgu, a nawet oku - gdzie mogą żyć nawet kilka lat. U ludzi zespół larwy wędrującej trzewnej charakteryzuje się zmianami w zachowaniu, bólami głowy, drgawkami, bólami brzucha, wysypką, gorączką, powiększeniem śledziony i powiększeniem wątroby, czasami upośledzeniem widzenia lub padaczką. Leczenie jest trudne i długotrwałe (trwa kilka miesięcy). Jak zapobiec zakażeniu? Istotne jest regularne odrobaczania kotów, częste mycie rąk przede wszystkim przed jedzeniem, po kontakcie ze zwierzętami czy po zabawie, szczególnie po wizycie w piaskownicy czy na placach zabaw. Bąblowica Bąblowica to choroba pasożytnicza, wywoływana przez tasiemca bąblowcowego. Do zakażenia dochodzi poprzez połknięcie jaj bąblowca. Źródłem tego zarażenia są odchody kota. Jaja, po dostaniu się do organizmu człowieka, przekształcają się w larwy, które potrafią rosnąć w nim przez wiele lat i osiągnąć wielkość główki kapusty. Dojrzałe larwy (bąble) bytują w wielu narządach, w wątrobie, otaczając się grubą osłonką w której znajduje się płyn. Stwarzają one poważne ryzyko pęknięcia i krwotoku wewnętrznego. Leczenie obejmuje operację, zazwyczaj usunięcie zajętego przez pasożyta narządu (np. resekcję wątroby) i terapię lekami przeciwpasożytniczymi. Aby uniknąć zakażenia, należy odrobaczać koty i często myć ręce. Jaja mogą znajdować się także na owocach leśnych lub na grzybach, ponieważ żywicielem pośrednim pasożyta są także lisy. Dlatego po powrocie z grzybobrania lub leśnej wędrówki należy dokładnie umyć grzyby i zebrane w lesie owoce. Toksoplazmoza Toksoplazmoza (toxoplasmosis) to choroba wywoływana przez pierwotniaka Toxoplasma gonidii. Wydalane z kałem kota formy przetrwalnikowe - oocysty - mogą przetrwać wiele miesięcy w niekorzystnych warunkach. Jednak mimo sporej liczby zarażonych kotów, w ich kale rzadko stwierdza się oocysty – obserwuje się to jedynie u 0,8-1% populacji. Należy pamiętać, że oocysta jest nieinwazyjna w momencie wydalania z kałem, staje się niebezpieczna dla człowieka dopiero po pewnym czasie (1-5 dni). Oznacza to, że świeży kał chorego kota nie jest groźny. Wystarczy codzienna zmiana żwirku i dezynfekcja kuwety, by uniknąć zarażenia toksoplazmozą. Co więcej, koty sieją oocysty tylko przy pierwszym zarażeniu toksoplazmozą – a więc kot seropozytywny (taki, który miał wcześniej kontakt z pierwotniakiem i wytworzył przeciwciała) jest właściwie bezpiecznym towarzyszem ciężarnej kobiety. Jeżeli kot jest seronegatywny (testy laboratoryjne wskazują, że nie był zarażony), jest jedynym kotem w domu, nie wychodzi na dwór i nie ma możliwości polowania na chore ptaki czy gryzonie, a ty nie karmisz go surowym mięsem – nie ma możliwości, że zarazisz się od niego toksoplazmozą. U zdrowego człowieka (także u dzieci) toksoplazmoza przebiega bezobjawowo. Czasami pojawiają się objawy grypopodobne lub powiększenie węzłów chłonnych. U osób z osłabioną odpornością (np. u chorych na AIDS) choroba może mieć przebieg bardzo ostrej infekcji. Toksoplazmoza groźna dla kobiet w ciąży Kobieta w ciąży lub planująca dziecko powinna unikać kontaktu z kotami. U ciężarnej kobiety, która wcześniej nie chorowała, i w związku z tym nie wytworzyła przeciwciał, po zakażeniu może dojść do ciężkich uszkodzeń płodu i powstania wad wrodzonych (np.: głuchota, upośledzenie umysłowe, ślepota), a nawet poronienia. Kobiety planujące dziecko, nie tylko te posiadające koty, powinny zbadać się w kierunku obecności przeciwciał na toksoplazmozę. Brak przeciwciał oznacza, że ciężarna powinna być pod szczególną kontrolą lekarską. SPRAWDŹ >> Co o toksoplazmozie powinna wiedzieć kobieta w ciąży lub planująca dziecko? Świerzb Świerzb wywoływany jest przez świerzbowca drążącego, pasożyta należącego do rodziny roztoczy. Świerzbowiec pasożytuje w skórze człowieka i zwierząt. Żywi się komórkami skóry i rozmnaża się na jej powierzchni, dlatego zarażony kot zaczyna łysieć, a odkryta skóra jest sucha. Świerzbowce kocie mogą potencjalnie zarazić człowieka, ale ryzyko jest niewielkie, co oczywiście nie zwalnia właścicieli od zachowania środków ostrożności i leczenia kotów domowych. Świerzbowiec może się przenieść z kota na ludzi. Jednak dochodzi do tego w rzadkich sytuacjach, np. przy obniżonej odporności (dzieci lub osoby w podeszłym wieku albo ludzie chorzy np. na białaczkę, AIDS, albo po przeszczepach narządów). Wtedy może dojść do wniknięcia świerzbowca usznego do naskórka ludzkiego, nie wywołuje to jednak żadnych groźnych skutków – lekkie zaczerwienienie i swędzenie ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Aby uniknąć zakażenia, należy obserwować furto kota (czy nie ma pierwszych objawów łysienia), a także często myć ręce i prać w wysokiej temperaturze ubrania/bieliznę/pościel. Grzybica strzygąca Grzybica strzygąca ma dwie postacie: powierzchowną - charakteryzuje się występowaniem odgraniczonych, owalnych zmian na skórze głowy owłosionej, zarówno kota, jak i człowieka. Typowe są włosy odłamane i zniszczone; głęboką - występują guzy zapalne z wypływającą ropną treścią. Włosy zwykle samorzutnie wypadają. Mogą pojawiać się też objawy ogólne - gorączka czy limfocytoza. Leczenie jest długotrwałe (leki doustne, szczepionka, antyseptyczne kąpiele). Aby nie dopuścić do zakażenia, należy często sprzątać mieszkanie, prac pościel i kocie legowiska, koce w wysokiej temperaturze, a przede wszystkim często myć ręce (zawsze po zabawie z kotem). Choroba kociego pazura Choroba kociego pazura jest spowodowana przez bakterie Rochalimaea henseale, które są przenoszone przez pchły. Do zakażenia dochodzi przez ugryzienie albo zadrapanie przez kota. Często na chorobę kociego pazura chorują dzieci. Zwierzęta nie mają żadnych objawów zarażenia tą bakterią. U człowieka początkowo choroba przebiega bezobjawowo lub tylko z objawami w miejscu zranienia (miejscowe zaczerwienienie, grudka zapalna). U nielicznych pacjentów, po kilku tygodniach, może pojawić się gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, które mogą przebiciu (wtedy dochodzi do wylania treści ropnej). Inne objawy chorobowe to: bóle głowy, pleców, podbrzusza, zmęczenie. Aby uniknąć zakażenia należy zapobiegać zapchleniu kota i unikaj sytuacji, w których kot może gryźć lub podrapać. Jeśli już dojdzie do zadrapania, jak najszybciej oczyść uszkodzoną powierzchnię skóry wodą utlenioną. Chlamydioza Chlamydioza, a konkretnie Chlamydophila psittaci typ koci, to choroba bakteryjna, która u kotów objawia się tzw. kocim katarem: zwierzę często kicha, a z jego oczu wypływa śluzowata wydzielina. choroba najczęściej atakuje młode koty, poniżej pierwszego roku życia, ze względu na niedojrzały układ odpornościowy. Podstawową drogą zakażenia jest kontakt z wydzieliną z worka spojówkowego chorego kota. U człowieka zazwyczaj objawy choroby nie pojawiają się. Bardzo rzadko występują objawy podobne do objawów rzeżączki. U mężczyzn można zauważyć nieprawidłową wydzielinę z cewki moczowej. Aby zapobiec chorobie, stosuje się u kotów coroczne szczepienia ochronne. Wścieklizna Wścieklizna ta śmiertelna choroba, która jest wywołana przez wirusa Rabies virus (RABV). Człowiek może zarazić się nią w wyniku pogryzienia przez chore zwierzę. Okres inkubacji trwa 2 miesiące, podczas których możliwe jest uodpornienie na działanie wirusa za pomocą podania antytoksyny i serii szczepionek. Jaka to choroba? Pytanie 1 z 12 Co dolega temu dziecku? Atypowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry Atypiczne zapalenie skóryKot jest drapieżnikiem. Instynkt bez przerwy podpowiada mu, że mniejsze gryzonie nadają się do zjedzenia. Nawet całkowicie oswojony kot może stanowić dla świnki morskiej zagrożenie. Choć gryzoń ten jest większy od typowych kocich ofiar, to i tak w łańcuchu pokarmowym znajduje się od mruczka niżej. Tak – kot może zrobić Lista wspólnych chorób psów i kotów nie jest może tak długa, jak mogłoby się wydawać, jednak już sam fakt jej istnienia powinien dać do myślenia właścicielom obu zwierzaków. Jeśli w Twoim domu wspólnie żyją pies i kot, to koniecznie dowiedz się, którymi chorobami mogą się od siebie zarazić. W tym wpisie skupimy się na schorzeniach dotykających mruczki, a niebezpiecznych także dla szczekających pupilów. Koci pazur To dla wielu właścicieli może być największe zaskoczenie. Koci pazur, czyli choroba, której już sama nazwa wskazuje, że dotyka głównie koty, może zaatakować także psa. Co więcej, kory bardzo często są jedynie nosicielami bakterii wywołującej chorobę. Koci pazur u psa, podobnie jak u człowieka, powoduje powiększenie węzłów chłonnych. Nieleczona choroba może prowadzić do bardzo poważnych powikłań, włącznie z zapaleniem mięśnia sercowego i zapaleniem mózgu. Choroby pasożytnicze To one są najczęściej przenoszone między zwierzętami różnych gatunków. Kot może zarazić psiego współlokatora między innymi: Tasiemcem, Glistą, Giargią, Świerzbowcem, Pchłami, Tęgoryjcami, Grzybicą, Paciorkowcem, Gronkowcem. Jeśli więc kot ma zdiagnozowaną chorobę pasożytniczą, powinien być izolowany od psa, ponieważ ryzyko zarażenia jest bardzo duże. Warto także profilaktycznie udać się z psem do weterynarza, aby ten sprawdził, czy przypadkiem nie doszło już do rozprzestrzenienia się pasożyta. Choroby układu pokarmowego Koty mogą przekazywać psom bakterie odpowiedzialne za schorzenia układu pokarmowego, takie jak chociażby salmonelloza, bakterie e-coli czy bakterie beztlenowe. Objawy są bardzo typowe i wspólne dla obu gatunków zwierząt: wymioty, biegunka, złe samopoczucie, brak apetytu. Warto wiedzieć Kot może zarazić psa wścieklizną i toksoplazmozą – to właśnie mruczki częściej są ich nosicielami. Rada? Zwierzęta domowe powinny być jak najczęściej kontrolowane przez weterynarza, odrobaczane i przede wszystkim szczepione. Warto także regularnie stosować środki przeciwko pchłom i kleszczom. W przypadku wystąpienia choroby u jednego pupila, niezbędne może być odizolowanie zwierząt od siebie. Więc mój pies jest chudy ponieważ nic mu nie smakuje gotowałam mu wiele przeroznych rzeczy ale tylko powacha i odchodzi.Jadł też rózne karmy np. Royal,Acana,Pedigree, itp zje ale malutko.Pojechałam na domek od ciotki do której przychodzą koty.Miała tam karme kocią , nie zauwazylam jej po chwili ciotka poszła nalać wodę kotkom a